AVUKATLIK MESLEĞİNİN TARİHÇESİ

 Genel Olarak Avukatlığın Tarihçesi

Eski Yunan ve Roma medeniyetlerinde avukatın yeri; avukatın bağımsızlığı, mesleğin niteliği, ücret alıp almaması, örgütlenmenin gerekliliği gibi etik ile ilgili konulara ilişkin ilk çıkış noktası olarak kabul edilebilir. Bu yüzden kısa bir tarihçe, hem mesleğin gelişmesini göstermek hem de etik kavramının kökenlerinin daha iyi kavramak bakımından ilginçtir.

Avukat sözcüğü Eski Yunancada ayrıcalıklı insan, güzel konuşan anlamına gelen ‘advacatus’ kelimesinden türeyerek dilimize yerleşmiştir. Eski Yunan’da ilk önceleri tarafların kendi davalarının kendileri takip etmeleri gerekirken zamanla bir yakınlarının yardımına izin verilmeye başlanmıştır. Bunun sonucunda da mahkemelerde logograf denilen arzuhalciler ortaya çıkmaya başlamıştır. Taraflara evvelden savunma hazırlayan logograflar mahkemede söylenecek sözleri, bir nutuk halinde yazıyor, ilgililere ücret mukabili veriyorlardı. İlgililer de bunları ezberleyerek hâkim önünde tekrarlıyorlardı. Ancak davacı ya da davalıların bunları iyi ezberleyememeleri, şaşırmaları, unutmaları karşısında logograf adlı kimseler mahkemelerde onların yanında bulunmaya başladılar. Bunların yazdığı dilekçeler davaya giriş niteliği taşıyordu ve tartışmalar bunların yazdıkları üzerinden yapılıyordu. Eski Yunan’da hitabet çok önemli bir yer tuttuğundan avukatların konuşma yeteneğine sahip olmalarına çok önem verilmekteydi.

İlk baro Atina’da kurulmuş olup sadece hür kişiler mesleğe kabul edilmekteydi. O dönemin koşullarına göre böyle bir görevi esirler yapamazdı. Ayrıca ana-babalarına saygısızlıktan cezalandırılanlar, vatan savunmasına veya bazı kanuni görevlere katılmayı reddedenler, ahlaka aykırı işlerle uğraşanlar, sefahat yerlerinde görülenler, miras yolu ile kendilerine geçen serveti lüks içinde yiyip bitirenler avukatlık yapamazlardı. Roma’da da sadece erkekler avukat olabilmekte ve herhangi bir avukat davaya başlarken doğruluk yemini etmekteydi. Bu yemin, adaletin zaferini sağlamak, müvekkilin haklarını eksiksiz savunmak, dürüstlük yolundan ayrılmamak unsurlarını kapsıyordu.

Avukat davanın haksızlığını anlayınca davadan çekilmek zorunda idi. “Davadan çekilme hakkının” doğuşu bu döneme rastlamaktadır. Roma’da avukatlık onur mesleğiydi ve bu yüzden avukatlar hizmetleri karşılığında ücret değil honorar almaktaydılar. Roma’nın tanınmış avukatlarından ve şairlerinden Ovidius30, “Güzel kadınların güzelliklerini satmaları ne kadar utanç verici ise bir avukatın yardımını satması da o kadar utanç vericidir.” diyerek Eski Roma döneminde avukatların ücret almasının onur kırıcı bir davranış olduğunu ifade etmiştir. Ancak ücret almasalar bile, avukatlık Roma’da Cumhuriyet Döneminde yüksek görevlere giden yolu açıyordu. Ayrıca Roma hukukunda “guato litis” yani ücret sözleşmesi yasağı vardı. Bunun sebebi de avukatın bağımsızlığıydı çünkü böylesine bir ücret sözleşmesinin avukata bağımsızlığını kaybettirmesinden, onu müvekkilinin ortağı haline getirmesinden korkuluyordu.

359 yılından itibaren, imparatorluk döneminde avukatlar topluluklar halinde örgütlenmeye başladı. Başlangıçta etik kurallardan bahsedilmezken zamanla Roma’da avukatların sorunlarını konuşmak için toplanmalarıyla barolar ve meslek kuralları oluşmaya başladı. Avukatların bir araya geldiği toplantılara ordo adı verilirdi. En kıdemli avukat toplantının başkanı oluyordu. Ortaçağda ise avukatlık mesleği önemsiz bir meslek haline gelmişti. Bu çağda sadece hukuk davalarında avukata ihtiyaç duyuluyordu. Ceza davalarında avukatlık yapılamıyordu çünkü Avrupa’da Ortaçağ, “savunma hakkının olmadığı” bir çağ idi. Ceza davaları, “işkence” veya “itiraf” ile sonuçlandığından “savunma” gereksiz sayılmaktaydı. 

Avukatlık mesleğinin öğretilmesi ise mahkemelerde çırakların deneyimli avukatları duruşmada izleyerek, onlara soru sorarak eğitilmesi şeklinde yapılmaktaydı. Öğretici avukatlara da jurisprudent denilmekteydi. 

XIV. yüzyıl Fransa’sında ise avukatların bulundukları kentten başka bir kente giderek savunma yapmaları nedeniyle bu dönemde onların “adaletin gezici şövalyeleri” olarak adlandırılmalarına yol açmıştır.  Fransa’da 1327 yılında bir “avukatlık levhası” yapıldı. 1344 yılında Staj Müessesesi kuruldu ve avukatlar üç gruba ayrıldı. “Cansiliari/Müşavirler’’ (Bunlara mahkemelerde hukuki konularda danışılıyordu) “Advucati (Mahkemede iddia ve savunma yapanlar) ve “Novi/Stajyerler.
Avukatlar bu dönemde lonca halinde örgütlenmeye başlamışlardır. 1574-1715 yılları arasında loncaların güçleri arttırılmış, bir loncaya kabul edilmeden meslek icra etmek yasaklanmıştır. Loncalar, elde ettikleri bu ayrıcalıklara karşı yüksek vergi ödemişlerdir. Lonca ustaları bu vergi yükünü çıraklık dönemini uzatarak ve ustalığa geçiş bedelini yükselterek karşılamaya çalışmışlardı. Loncaların ayrıcalıklı kurumlar olduğunu, avukat loncasının bayrağını taşıyan asanın isminin, baro başkanı ismine bile kaynaklık etmesinden anlayabiliriz32. Mesleğe kabul yemini, baroya takdim gibi ritüeller, cübbe gibi simgeler hep lonca döneminde ortaya çıkmış kurum işaretleridir.
İngiltere’de ise ilk lonca örgütlenmesi 13. yüzyılda kendini göstermiş, 15. yüzyıla gelindiğinde 3 avukat loncası kurulmuş bulunmaktadır. Loncalar hiyerarşik toplumsal örgütlenmenin en ince düzenlendiği, mesleğe girişten ayrılışa kadar her aşamanın ayrıntılı bir biçimde kurallara bağlandığı
toplumsal örgütlerdir. Loncada haklar yerine, görevlerden bahsedilmektedir. Görevini iyi yapanlar, kurallara uyanlar çırak veya usta hiyerarşisine yükselirlerdi. Lonca mensupları yaptıkları işi bir toplumsal faaliyet olarak değil, bir ayrıcalık olarak algılardı. Lonca dönemi avukatlığı imtiyaz sistemine dayanmaktadır. Bu mesleki örgütler; mensuplarının, faaliyetlerini, belli bir düzen içinde yapabilmelerini sağlamasının yanı sıra vatandaşlarla ve henüz vatandaş olmamış kişilerle devlet arasındaki ilişkiyi de sağlamaktaydı. Parlamentoda da bizzat temsil edilen avukat loncaları, Parlamentoya yasa konusunda yardımcılık görevinde bulunuyordu. Loncadan kopuşla avukatların ideolojik dünyasında çok ciddi bir dönüşüm yaşanmıştır.

Avukatlık mesleğinin lonca tipi örgütlenmeyle bağlarını koparması Fransız İhtilali ile olmuştur. Özgürlük, kardeşlik, eşitlik temelinden yola çıkan Fransız İhtilali tüm geleneksel kurumları dağıttığı gibi lonca kurumunu da yıkmıştı çünkü lonca tipi kurumlar ayrıcalıklı üst sınıfların oluşmasına sebep olmaktaydı. Loncalar kaldırıldıktan sonra, ortaya çıkan yeni toplumsal düzende meslek örgütlenmeleri açısından yeni bir aşamaya gelinmiş; mesleki ayrıcalıklar etrafında örgütlenmelerin yerini  mesleki çıkarlar etrafında örgütlenmeler almıştır ve Barolar kurulmaya başlanmıştır. Baro sözcüğü etimolojik olarak fransızca Barre (Bar) sözcüğünden gelmektedir ve avukatları yargıçlardan ayıran bölüm anlamındadır. 

BOZMADAN SONRA ISLAH YAPILABİLİR

T.C.

YARGITAY

10. Hukuk Dairesi

Esas Karar

2015/2911 2015/4657

Y A R G I T A Y İ L Â M I

Mahkemesi : Bakırköy 27. İş Mahkemesi

Tarihi : 18.11.2014

No : 2013/298 - 2014/521

Davacı : Sosyal Güvenlik Kurumu Başkanlığı adına Av. A.Ç.

Davalı : Y. Prodiksiyon Rek. Hizm. San. Tic. Ltd. Şti. Tasfiye Memuru R.A.

Dava, rücuen tazminat istemine ilişkindir.

Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.

Hükmün, davacı SGK Başkanlığı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi Dr. D.D. tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

Mahkemece, bozma ilamı sonrası ıslah yapılamayacağı gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.

Yargıtay Hukuk Genel Kurulu'nun 16.03.2005 tarihli 2005/13-97-150 sayılı ilamında ayrıntıları açıklandığı üzere; ıslah, taraflardan birinin usule ilişkin bir işlemini, bir defaya mahsus olmak üzere kısmen veya tamamen düzeltmesine olanak tanıyan ve karşı tarafın onayını gerektirmeyen bir yoldur. Hüküm tarihinde yürürlükte bulunan 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 177'nci maddesinde (1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 84'üncü maddesi), ıslahın, tahkikatın sona ermesine kadar yapılabileceği belirtilmiştir. Bu bağlamda, Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 177'nci maddesindeki kuralın ve o çerçevede tahkikat kavramının irdelenmesinde yarar vardır.

Tahkikat kavramı, layihalarla ve öninceleme aşamasında yeterince aydınlanmamış olan bir davada, tahkikat açılmasıyla başlayıp, çekişmeli yönlere ilişkin taraf delillerinin toplanmasıyla biten ve uygulamada, davaların çoğunda gerçekleşen bir evreyi ifade etmektedir. Vurgulanmalıdır ki; tahkikat evresi, bozmanın içerik ve kapsamına göre, bazı hallerde bozmadan sonra da gerçekleşebilir. Ancak, 177'nci maddedeki, "tahkikatın sona ermesine kadar" ifadesinden, Kanunun tahkikat ve hüküm arasında düzenlediği yargılama evresinde ıslaha izin vermediği sonucu çıkarılabilmektedir.

Yargıtay İçtihadı Birleştirme büyük Genel Kurulu'nun 04.02.1948 gün ve 1944/10 E. 1948/3 K. sayılı İçtihadı Birleştirme Kararına baktığımızda; ıslahın, iyiniyetli tarafın, davayı açtıktan veya kendisine karşı bir dava açıldıktan sonra öğrendiği olgularla ilgili yanlışlıklarını düzeltmesine, eksiklikleri tamamlamasına, bu çerçevede yeni deliller sunabilmesine olanak sağlayan bir kurum olduğu anlaşılmaktadır. Ne var ki; taraflardan birine davanın herhangi bir aşamasında ıslah olanağı tanınması, davaların sonu alınamayacak şekilde uzamasına neden olmak gibi bir sakıncayı da içermektedir. Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 177'nci maddesinde ıslahın yalnızca tahkikat bitinceye kadar yapılabileceği öngörüldüğüne ve temyiz faslında da, bozmadan sonra dahi ıslahın olanaklı bulunduğuna dair açık veya örtülü bir hüküm yer almadığına göre, Kanunun bu olanağı bir devre ve zaman ile sınırlandırdığı kabul edilmelidir. Dolayısıyla, 177'nci maddenin soyut iznine bakılarak, bu istisnai yolun bozmadan sonraki aşamalara da yaygınlaştırılması, bozmaya uyulmasıyla kazanılan hakları ihlal edebileceği gibi, davanın tamamen ıslah edildiği hallerde, işin sonuçlandırılmasını da güçleştirir. O halde, ıslahla ilgili kuralların, yargılamanın sadeliği, basitliği ve çabukluğunu amaçlayan diğer usul hukuku ilkeleriyle bağdaşacak şekilde yorumlanması; bozmadan sonra ıslahın mümkün olmadığı sonucuna varılması zorunludur.

Bu saptamalar ışığında, anılan İçtihadı Birleştirme Kararında bozmadan sonra ıslahın mümkün olmadığı sonucuna varılırken, Hukuk Muhakemelerini Kanunu'nun 177'nci maddesindeki kural yanında, bozmaya uyulmakla oluşan usuli kazanılmış hakların ihlali endişesinin de etken olduğu görülmektedir. Bu endişenin nedeni şudur: Bir davada verilen hükme yönelik bozma ilamı doğaldır ki, bozmanın kapsam ve gerekçelerine bağlı olarak değişebilmekle birlikte genellikle, tarafların hak ve borçlarının hukuksal dayanak, nitelik, miktar ve kapsamları gibi yönlerde, davanın ondan sonraki seyrini belirler; Mahkemece bozmaya uyulması halinde, uyma sonrasında hangi işlemlerin ve araştırmaların yapılması gerektiğini ortaya koyar. Dolayısıyla, mahkemenin bozmaya uyması, davanın artık bozmada gösterilen ön, kapsam ve sınırlar çerçevesinde sonuçlandırılacağı anlamını taşır. O nedenle de, uyma kararı, bozma kendisinin yararına olan taraf bakımından usuli kazanılmış hak oluşturur ve mahkeme uyduğu bozma kararının gereklerini yerine getirmekle yükümlü hale gelir. Davanın, bu şekilde, uyulan bozmanın öngördüğü yön ve içeriğe bürünmesinden sonra, salt Kanunun tanıdığı yetkiye dayanılarak, taraflardan birinin ıslah yoluna gitmesi, her davanın kendine özgü yapısı içerisinde, bozmayla diğer taraf yararına oluşan usuli kazanılmış hakkın ortadan kalkması ya da sınırlanması, zayıflaması sonucuna yol açabilir. Açıktır ki, söz konusu sakıncaların doğabilmesi için, her şeyden önce, ortada, hakkında tahkikat yapılmış, hükme bağlanmış ve kurulan hüküm Yargıtay tarafından hukuka uygunluk yönünden denetlenerek bozulmuş istem/istemler bulunmalıdır. Önemle belirtilmelidir ki; İçtihadı Birleştirme Kararları konularıyla sınırlı, gerekçeleriyle açıklayıcı ve sonuçlarıyla bağlayıcı nitelik taşırlar. Yukarıdaki açıklamaların somut olay bakımından ortaya koyduğu sonuç şudur: İçtihadı Birleştirme Kararıyla kabul edilen, bozmadan sonra ıslahın mümkün olmadığı yönündeki kural, Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 177'nci maddesi hükmüyle birlikte değerlendirildiğinde, bir davadaki istem/istemler hakkında mahkemece tahkikat (tarafların duruşmaya çağrılmaları, çekişmeli yönlere ilişkin delillerin toplanması, toplanan delillerin değerlendirilmesi) yapılarak, bunların ortaya koyduğu sonuç çerçevesinde bir hüküm kurulduğu ve Yargıtay'ın ilgili Dairesinin de, kurulan bu hükmü, herhangi bir nedenle usul ve yasaya aykırı görerek bozduğu hallerle sınırlı bir içeriktedir. Dairemizin bozma kararına uyulduktan sonra yapılan yargılamada, tahkikat evresinin bitmemiş olması nedeniyle davacının davasını ıslah etmesinin mümkün olduğu gözetilmeksizin, yanılgılı değerlendirme sonucu yazılı şekilde karar verilmiş olması, usul ve yasaya aykırı olup bozma sebebidir.

O halde, davacı Kurum avukatının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.

SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 12.03.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi

Adliyede Hukuk Davası Nasıl Açılır?

Adliyede davanın açılması birkaç aşamadan oluşur. İlk olarak davanın avukat aracılığıyla takip edilip edilmeyeceğine karar verilmelidir. Davaların avukat aracılığıyla takip edilmesi hukuken kural olarak zorunlu değildir. Ancak hukukta haklı olmak kadar haklı çıkmak da önemlidir. Bu yüzden açılacak davalarda avukatların yardımının alınması hak kayıplarının önüne geçmek bakımından önemlidir.

Avukat tutmak isteyen kişilerin açacakları davanın konusuna göre alanında uzman bir avukata danışmalarında fayda vardır. Zira dava açılması ve davaların takibi hukuki bir süreçtir. Bu sürecin sonunda alınacak karar kişilerin geleceğini köklü bir şekilde etkiler. Hak kaybı yaşandıktan sonra geriye dönüş çoğunlukla mümkün olmayacaktır. Bu yüzden baştan temelin sağlam tutulması gerekir. Bu da iyi bir avukatın danışmanlığı ve özellikle de avukatın davanın açılması için vereceği dava dilekçesi ile olacaktır.

Dava avukat aracılığıyla takip edilecek ise öncelikle avukat ile avukatlık hizmet sözleşmesi yapılmalıdır. Daha sonra noterde avukat için bir vekaletname çıkartılmalıdır. Avukat vekaletnamesi, Türkiye’de herhangi bir noterde, yurt dışında Türkiye Cumhuriyeti konsolosluklarında noterlik hizmetleri bölümünde çıkartılabilir.

Avukata vekaletname verilmesinden sonra dava dilekçesi hazırlanır. Avukat tutmayan kişilerin ise dilekçeyi kendilerinin hazırlaması gerekir. Dava dilekçesi, açılacak davanın konusuna göre yazılır. Dava konusu ne olursa olsun her dava dilekçesinde bulunması gereken zorunlu unsurlar vardır. Bunlar HMK M.119 ‘ da belirtilmiştir.

Dava Dilekçesinde Ne Yazmalı?

Dava dilekçesinin en başında mahkeme adının yer alması gerekir. Yazılacak mahkeme adı elbette ki görevli ve yetkili mahkeme olmalıdır. Örneğin açılacak dava bir boşanma davası ise görevli ve yetkili mahkeme taraflardan birinin yerleşim yeri veya son altı aydan beri birlikte oturdukları yer Aile Mahkemesi, senedin iptaline ilişkin bir dava ise görevli mahkeme Ticaret Mahkemesidir. Görev ve yetki farklı kavramlardır. Görevli ve kesin yetkili mahkeme yanlış tespit edilir ve dilekçede yanlış ifade edilirse mahkeme davayı usulden reddedecektir. Bu durumda dava sürecini uzatacaktır. Dava kesin olmayan yetki kuralına aykırı bir şekilde açıldı ise karşı taraf bu durumu bir ilk itiraz olarak öne sürebilecektir.

Davacının ad, soyad, TC kimlik numarası ve adres bilgileri; varsa vekilinin ad, soyad, adresi ve davalının ad, soyad, adres bilgileri yer almalıdır.

Dava konusu, dava konusuna ilişkin açıklamalar, deliller, hukuki sebepler, talep dava dilekçesinde yer alması gereken diğer unsurlardır. Dilekçe yazıldıktan sonra davacı, varsa vekili, tarafından imzalanır.

Dava Dosyasında Bulunması Gerekenler

Dava dosyası temel olarak dilekçe ve vekaletnameden oluşur. Dilekçenin yanında bazı ek belgeler de konulabilir. Örneğin; delil sayılacak bir belge ya da taraflar anlaşmalı boşanıyorsa boşanma protokolü dilekçenin ekleri olarak dosya içerisinde yer alabilir. Bir dava dosyası alındıktan sonra dosyanın içerisinde en alttan başlayacak şekilde vekaletname, dilekçenin ekleri ve dilekçe yerleştirilir. Dosya açıldığında ilk sayfada dilekçe yer almalıdır. Dava dilekçesi ve eklerinin davalı sayısından iki fazla olması gerekir. Örneğin, tek bir davalıya karşı dava açılacak ise üç adet dilekçe bulunmalıdır. Bunlardan birisi mahkemede, diğeri davacıda kalır, bir diğeri ise davalıya tebliğ edilir.

Dosyanın hazırlanması bu aşamada tam olarak bitmez. Vekaletnamenin üzerinde baro pulu yer almalıdır. Adliyede bulunan baroya gidilerek bir adet baro pulu alınıp vekaletnamenin alt kısmına yapıştırılmalıdır.

Dava dosyası tamamlandığına göre şimdi adliyeye gidilip dava açılabilir. Yetkili mahkemenin bulunduğu adliyeye gidilir.

Dava Açmak İçin Adliye İçinde Nereye Gidilir?

Adliyede tevzi bürosuna gidilecektir. İki tür tevzi bürosu vardır. Dava açmak için dava tevzi bürosuna gidilir ve sıra numarası alınır. Sıra geldikten sonra bürodaki memurlara dava dosyası verilir. Dosyadaki bilgilere göre memur gider avansı ve harçlardan oluşan bir masraf çıkarır. Aynı büroda bulunan vezneye gidilerek gider avansı ve harç masrafları ödenir. Gider avansı her türlü tebligat ve posta ücretleri, keşif giderleri, bilirkişi ve tanık ücretleri ile dosyanın Yargıtay’a gidiş dönüş ücretleri gibi giderleri kapsar. Masraflar her dava dosyası için ayrı ayrı belirlenmekte ve hesaplanmaktadır. Gider avansı yetersiz kaldığında ise sonrasında yatırılmak suretiyle tamamlanmalıdır. Masraflar yatırıldıktan sonra vezne iki adet sayman mutemedi alındısı verir. Bununla tekrar aynı memurun yanına gidilir ve dava dosyası memura verilir. Memur dosyayı sisteme kaydeder ve böylece dava açılmış olur. Memur vezneden alınan sayman mutemedi alındısı ile tevzi formu size verir.Tevzi formunun üzerinde mahkeme numarası ve dosya numarasını görebilirsiniz.

Dava açmanın bir diğer yolu da UYAP sistemi üzerinden dava açmaktır.

Adliyeye gittiğinizde UYAP sisteminin çalışmaması, elektriklerin kesilmesi, mesai saati bitmemesine rağmen tevzi bürosunun kapalı olması gibi aksaklıklarla karşılaşmanız halinde bu durumu tutanakla tespit ettirip işlemi fiziki ortamda yaptırabilirsiniz. Elektronik sisteme tekrar girildiğinde fiziki ortamda yapılan işlemler gecikmeksizin elektronik ortama aktarılır. Bu durumda dava, söz konusu tutanağın düzenlendiği tarihte açılmış sayılır.

Tevzi bürosu çalışma saatleri 08.30 – 12.30 13.00 – 17.30 arasındadır. Mesai saatleri yaz kış zaman dilimine yahut genelgeye göre değişiklik gösterebilir. Vezneler bakımından sağlamanın yapılması için mesai saati bitiminden önce yaklaşık 16.00 civarında vezneler kapatılabilmekte ve kalan mesai saati içerisinde günlük kasa kapanışları yapılmaktadır. O yüzden son dakikaya bırakmamakta yarar vardır.

VEKALETNAME NASIL ÇIKARTILIR? GENEL DAVA VEKALETNAMESİ ÖRNEĞİ

​Vekaletname çıkartmak için, nüfus cüzdanı ya da pasaportla birlikte kişinin bizzat kendisinin herhangi bir notere giderek, vekaletin hangi iş için gerekli olduğunu notere açıklayarak, uygun vekaletnamenin düzenlettirilmesi gerekmektedir. Vekalet verilecek kişinin adı-soyadı, TC kimlik numarası, açık adresinin mutlaka notere bildirilmesi gerekmektedir.

Önemli hususlar:

Şirket adına düzenlenecek vekaletnamelerde imza sirkülerinin notere ibrazı gerekmektedir. Şirket yetkilisinin hem şirketi temsilen hem de kendisi adına asaleten vekalet çıkarabilmesi mümkündür.

Yurtdışında yaşayan kişilerin Türk konsolosluklarına başvurarak vekaletname düzenlettirmeleri mümkündür. Ancak yabancı bir ülkede, o ülkenin yetkili makamı tarafından doğrudan düzenlenen vekaletnamelerin, o yabancı ülkedeki Türk Konsolosluğu ve siyasi memurlarınca onaylanmış olması gerekmektedir. Söz konusu tasdik şerhine ‘Apostille Convention (Şerh)’denilmektedir. Bu şerh olmaksızın doğrudan yabancı makamların düzenlediği vekaletnamenin Türkiye’de kabulü mümkün olmamaktadır.

Vekaletname ile verilecek yetkiler :

Genel dava vekaleti için
Ahzu kabz, sulh ve ibra, davadan ve temyizden feragat, feragati davayı kabul, vazgeçme, tebliğ alma, mal beyanında bulunma, temlik etme, adli sicil kaydı isteme, birlikte ve ayrı ayrı vekaleti ifa, tevkil, teşrik, azil…

Boşanma davası vekaleti için
Boşanma davası açmaya ve açılmış boşanma davasından dolayı, ahzu kabz, sulh ve ibra, davadan ve temyizden feragat, feragati davayı kabul, birlikte ve ayrı ayrı vekaleti ifa, tevkil, teşrik, azil…

Gerekenler:
Özel kişiler noterde vekaletname düzenlerken nüfus cüzdanı ya da pasaportlarını ibraz etmek zorundadırlar.
Boşanma vekaletnamesi için iki adet fotoğraf gerekmektedir.
Şirketler adına düzenlenecek vekaletnamelerde imza sirküleri ve yetki belgesinin ibrazı gerekmektedir. Şirket adına çıkartılacak vekâletlerde şirket adına vekâleten şahsı adına asaleten ibaresi kullanmanız halinde bir vekâletle hem şirketiniz için hem de şahsınız için vekâlet vermiş olursunuz, gerektiğinde tekrar vekâlet çıkartmakla uğraşmazsınız.
Vergi mükellefi gerçek ve tüzel kişilerin vergi numaralarını bildirmeleri zorunludur. Yurt dışındaki Türk vatandaşları ya da yabancılar T.C. Konsolosluklarında vekaletname düzenleyebilirler.

GENEL DAVA VEKALETNAMESİ ÖRNEĞİ

Beni/bizi leyh ve aleyhim(iz)de açılmış veya açılacak bilumum davalardan, ihtilaflardan ve icra takiplerinden dolayı T.C. Mahkemelerinin, meclislerinin, daire ve müesseselerinin ve komisyonlarının her kısım ve derecesinde davacı, davalı ve üçüncü şahıs gibi her sıfat, tarik ve suretle temsile, hak ve menfaatlerimi koruması için gerekli göreceği muamele ve işleri yapmaya, dava açmaya, açılmış davayı takibe, davayı kabul veya redde veya feragate, her nevi dilekçe ve layihaları kendi imzası ile ilgili mercilere vermeye, sulh olmaya, hâkimi reddetmeye, davanın tamamını ıslah etmeye, yemin teklif etmeye, yemini kabule, iade veya reddetmeye, haczi kaldırmaya, tahkim ve hakem sözleşmesi yapmaya, sermaye şirketleri ve kooperatiflerin uzlaşma yoluyla yeniden yapılandırılmasını teklife, bunlara muvafakate, alternatif uyuşmazlık çözüm yollarına başvurmaya, davadan veya kanun yollarından feragate, karşı tarafı ibra ve davasını kabule,  yargılamanın iadesi yoluna gitmeye, hâkimlerin fiilleri sebebiyle Devlet aleyhine tazminat davası açmaya, mirası reddetmeye, adli sicil kaydı çıkartmaya, savcılıklara şikayette bulunmaya ve ceza davaları dahil şikayetten vazgeçmeye, vazgeçmeyi kabule, tebliğ ve tebellüğe, tanık, bilirkişi ve hakem tayin, azil ve istimama, karşı tarafça gösterilenleri reddetmeye, protesto ve ihbarname keşidesine, keşide olanlara karşılık vermeye, keşif yaptırmaya, keşiflerde hazır bulunmaya, normal ve/veya ihtiyati ve/veya icrai tedbir ve hacizler yaptırmaya ve yapılanları kaldırmaya, ihtiyati tedbir, tespit, delil ve eşya hapsi istemeğe ve kaldırmaya ve yine bu tür kararlara itiraza, konkordato talebine ve aleyhine itiraza, iflas istemeğe ve istenilen iflası reddetmeye, iflas idare azası tayin ve azline, reddi hakim talebinde bulunmaya, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’nde, Anayasa Mahkemesi’nde, İcra Dairelerinde, Yargıtay, Danıştay, Sayıştay, İdare ve Vergi Mahkemeleri, Bölge İdare Mahkemeleri, Tapu Müdürlükleri, Nüfus Müdürlükleri ve diğer devlet dairelerinin tümünde işleri takip ve gerekli işlemleri yaptırmaya, işlemleri intaca, murafaaya, nakli davaya, temyizi davaya ve/veya temyizden feragate, tashihi karar, iade-i muhakeme ve kararın düzeltilmesini istemeye, temyiz talebinde bulunmama konusunda takdiri kendisinde olmak üzere yetki kullanmaya, karar ve hükümlerin tavzihi talebinde bulunmaya, hakim, bilirkişi, hakem, şahit ve katipleri şikayete ve redde, duruşmadan vareste tutulma isteminde bulunmaya, gıyabımızda cereyan edecek duruşmalara katılmaya, mal beyanında bulunmaya, arabuluculuk görüşmelerine katılmaya, sulh ve ibraya, ahzu kabza, feragati davayı, temyizi kabule, hüküm ve kararların infaz ve icrasını istemeye, tebliğ ve tebellüğe, takas, mahsup beyan ve def-ilerinde bulunmaya, yapılacak icrai satış ve ihalelere adıma iştirake, geçici, kati veya diğer teminatları adıma yatırmaya, veya muaf tutulma talebinde bulunmaya, pey sürmeye, fiyat arttırma ve kırmaya, fazlaları ve teminatları geriye talep ve almaya, Cumhuriyet Başsavcılıklarına müracaatla sabıka sicil kayıtlarımı talep ve elden almaya, sabıka sicilimdeki kayıtların terkinini talep ve terkine, Nüfus Müdürlüklerine müracaatla nüfus kayıtlarımı talep ve elden almaya, bu hususlarda dilekçe, talep veya ilgili formları tanzim ve imzaya, vergi daireleri, Tüketici Komisyonları ve Tüketici Hakem Heyetleri, Defterdarlık, Maliye, Sosyal Sigortaların tüm birimlerinde, Tapu Müdürlüğü, Çalışma Sosyal Güvenlik Bakanlığı Bölge Çalışma Müdürlüğü, Bağ-Kur, Ticaret ve sanayi odaları, Ticaret Sicil Memurluğu, Adli Sicil Müdürlüğü, özel idare ve belediyelerde ve tüm resmi daireler, tüzel ve özel kuruluşlar nezdinde beni temsile, işlemlerimi takip ve intaca gerekli evrak, belge, izin ve ruhsatnameleri almaya, her türlü vergi, ceza ve faizlerinden dolayı itirazlarda bulunmaya, temyiz, uzlaşma komisyonlarında beni temsile, teftişler vermeye, S.S.K. ile ilgili işleri takibe, şirket kuruluşu yapmaya, bu konuda her türlü işlemi yapmaya, bu konuda her türlü  Ticaret Sicil Müdürlükleri’ne müracaat etmeye, Vergi Daireleri’ne müracaatta bulunmaya, tevkil, teşrik ve azle birlikte veya ayrı ayrı ifayı vekalete yetkili olarak, ...............  adresinde faaliyet gösteren ........ Barosu‘nun .... sicil no’lu avukatı ..... ve kendisinin yanında ............. sigorta sicil numarasıyla sigortalı olarak çalışan ...........  (T.C. Kimlik No: ....... ) vekil nasp ve tayin ettim/ettik.